|
بازاندیشی «خطرات قلب» در دعای سی و یکم صحیفه سجادیه
|
علی کریمپور قراملکی   |
| هیات علمی جامعه المصطفی |
|
|
چکیده: (12 مشاهده) |
چکیده
دعاء و درخواست از خداوند، به عنوان حلقه اتصال بین انسان و خداوند، همواره در حیات انسان تجلی یافته است ولی نوع دعاها به لحاظ شکلی و محتوایی آن، در لسان اولیای الهی مختلف بوده است. یکی از این ادعیه خاص، دعای سی و یکم صحیفه سجادیه منقول از امام سجاد (ع) است که همچون دعاهای دیگر آن حضرت، مملوّ از معارف عمیق اسلامی و علوم انسانی است. بحث و بررسی پیرامون معارف این بخش از دعا، به دلیل اشتمال آن بر سه مقوله مهم؛ یعنی خطرات قلب، لحظات عین و حکایات لسان در زندگی انسان، با توجه بر اینکه سه مورد مذکور، منشاء اعتقادیات، اخلاقیات و رفتارهای انسان در حیات می‌باشد، دارای اهمیت است. هدف نوشتار حاضر، تحلیل مقوله «خطرات قلب» بر اساس برخی از فرازهای دیگر از ایشان در صحیفه سجادیه است. نتیجه تحقیق بر اساس روش توصیفی تحلیلی به همراه شیوه استنطاقی مفاهیم ادعیه این است که قلب به عنوان یک عضو مهم، برای خود عملکردی بی بدیل در بین اعضای انسان دارد. حفظ سلامتی آن از آفتها، از اهمیت بالایی در مصونیت جامعه انسانی دارد. این آفتها در ابعاد فکری، روانی و رفتاری قابل طرح است. توجه به آسیب‌های قلب و شناخت آنها جهت رفع آنها از زندگی فردی و جمعی، به عنوان یکی از وظائف دینی در دعای سی و یک صحیفه سجادیه مورد تاکید قرار گرفته است.
|
شماره‌ی مقاله: 5 |
| واژه‌های کلیدی: خطرات قلب، آفت‌های قلب، دعای سی و یکم صحیفه سجادیه، امام زین العابدین (ع) |
|
|
متن کامل [PDF 412 kb]
(4 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/12/4 | پذیرش: 1404/9/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
