یکی از آموزههای اهلبیت(ع) در بیان معارف قرآن کریم، گشودن دریچهای نو و هماهنگ با زمان به نام تأویل است. آیات قرآن افزون بر آنچه از ظاهر آنها استفاده میشود، دارای تأویلاند و بهترین راه دستیافتن به تأویلقرآن از طریق اهلبیت(ع) میباشد؛ زیرا طبق حدیث ثقلین، اهلبیت(ع) بهعنوان عِدل قرآن بهشمار میروند. در بسیاری از روایات اهلبیت(ع) به تأویل آیات قرآن پرداختهشده است؛ اما در تفاسیر روایی، روایات تأویلی از روایات تفسیری تفکیک نشده است؛ بنابراین جداسازی روایات تأویلی از روایات تفسیری و تعیین نوع تأویل آنها اهمیت و ضرورت مییابد. این پژوهش در پی یافتن پاسخ به این سؤال است که در روایات تأویلی سوره انبیاء چه نوع تأویلاتی نسبت به امیرمؤمنان(ع) صورت پذیرفته است؟ در این راستا، بر اساس معنای اصطلاحی تأویل قرآن در آیات و روایات، روایات تأویلی مرتبط با امامعلی(ع) از بین روایات تفسیری سوره انبیاء استخراج و با روش توصیفی- تحلیلی مشخص شد که چهار نوع تأویل در اینروایات درباره آن حضرت(ع) وجود دارد که عبارتاند از: معنای باطنی آیه، مصداق باطنی آیه، مصداق آیه در گذر زمان (جری و تطبیق) و مصداق اطلاق یا عموم آیه.
ghahari kermani M H. Analytical typology of interpretive narrations related to Amir al-Mu'minin (AS) in Surah Anbiya. مطالعات معارف حدیثی 2023; 1 (2) : 2 URL: http://hadith.maaref.ac.ir/article-1-15-fa.html
قهاری کرمانی محمدهادی. گونهشناسی تحلیلی روایات تأویلی مرتبط با امیرمؤمنان(ع) در سوره انبیاء. مطالعات معارف حدیثی. 1402; 1 (2) :35-54