:: دوره 1، شماره 2 - ( تابستان 1402 ) ::
جلد 1 شماره 2 صفحات 120-101 برگشت به فهرست نسخه ها
معناشناسی «زهد» در روایات اهل بیت علیهم السلام بر مبنای روش توشیهیکو ایزوتسو
محمد مکتوبیان ، محمد شریفی
دانشگاه مازندران
چکیده:   (823 مشاهده)
یکی از صفات اخلاقی که آثار و نتایج بسیار ارزشمندی برای آن در کلام معصومان^ بیان شده، صفت «زهد» است؛ آنچه برای این وصف و بقیه اوصاف اخلاقی بسیار اهمیت دارد، فهم دقیق این اوصاف در کلام معصومان^ است. پژوهش حاضر با روش معناشناختی توشیهیکو ایزوتسو، به معناشناسی واژه «زهد» در روایات اهل بیت^ پرداخته است؛ «زهد» به عنوان کلمه کانونی برای میدان معناشناختی قرار گرفته و معنای اساسی و نسبی آن ارزیابی شده است؛ نتایج پژوهش، گویای این است که معنای اساسی زهد، «بی‌رغبتی» و «بی‌اعتنایی» است و این واژه به واسطه رفتن در میدان معناشناسی روایات، معنای نسبی جدیدی پیدا نکرده است، یعنی همان معنای «بی‌رغبتی» و «بی‌اعتنایی»، در روایات نیز لحاظ شده است؛ با این تفاوت که زهد قبل از ورود به این میدان، یک بی‌رغبتی صرف و طبیعی است ولی بعد از ورود به این میدان، به نوعی از بی‌رغبتیِ معرفتی و شناختی تبدیل شده که از یقین به خدا و آخرت سرچشمه گرفته و به برائت از آتش ختم می‌شود.
شماره‌ی مقاله: 6
واژه‌های کلیدی: زهد، ایزوتسو، بی‌رغبتی، معنای اساسی، معناشناسی، معنای نسبی.
متن کامل [PDF 338 kb]   (149 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1401/3/20 | پذیرش: 1402/10/30


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 1، شماره 2 - ( تابستان 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها